Tijdens een reis naar Suriname heb je daar ook een ‘Spot The Spot’ georganiseerd. Hoe is het om te skaten daar en hoe kijken de locals naar zo’n event?
Ja dat was echt crazy! Ik was in Suriname voor een stage. Ik had van tevoren al gekeken of er daar geskate werd. Op YouTube vond ik twee super crappy filmpjes van twee jongens. Ook vertelde iemand van Freshcotton me dat er ergens een miniramp stond. Dus ik dacht: ‘Ik neem m’n board en m’n camera mee en ik ga het gewoon checken.’ Ik wist niets en kwam aan in Suriname. Ik had net m’n spullen gedropt waar ik verbleef die tijd en ging even snel naar de supermarkt op de hoek. Onderweg kwam ik gewoon straight die jongens tegen van dat filmpje. Ze liepen met een groepje van zes of zo met hun board… Ik begon tegen ze te praten en vertelde dat ik ze had gezien in dat filmpje. Zij dachten echt: ‘Fuck, wie is deze dude?’ Ik vertelde dat ik ook skatete en zo gingen we gelijk dezelfde week al samen skaten. Sindsdien ben ik echt vrienden geworden met die boys. Wat ik zelf heel grappig vond, is dat ik de eerste was van buiten hun land waarmee ze ooit geskate hadden (en dat was in 2011). Ze waren het gewoon echt niet gewend en al helemaal niet van een blanke.
Spot the Spot Suriname
Ik skatete toen der tijd voor Light Skateboards. Zij waren mij best wel aan het pushen om daar iets doen met die jongens. Mijn toenmalige vriendin kwam toen een maand langs en zij had een stapel boards meegenomen die zij voor inkoopprijs konden kopen. Ze hadden daar toen nog geen skateshop. Dus ze moesten alles uit The States halen. Maarten van Light wilde heel graag dat ik daar iets als een best trick organiseerde en spullen weggaf aan de locals daar… Ik was niet gelijk enthousiast, want ik had best al wat dingen gedaan en ging bijna weer naar huis.
Maar een Surinaamse homie van mij daar, Greg TekTek die was me echt aan het pushen en motiveren om dat te gaan doen. Ik moest horen: ‘Je kan niet naar huis gaan zonder dat te hebben gedaan.’ Toen dacht ik: Ja, je hebt ook gewoon gelijk. De volgende ochtend werd ik wakker en was ik vastberaden het te gaan doen, maar dan wel gelijk goed. Dus ik belde Peter en Rik van Frisco: ‘Laten we Spot The Spot doen!’ Zij vonden het helemaal goed. Ik heb toen met Nike gecheckt en met FreshCotton voor The Hundreds en iedereen was super enthousiast.
En nog dezelfde middag zat ik met m’n huisbaas in de auto. We gingen naar een feestje en stopten onderweg, want er liep een jongen naast de auto. Die riep me: ‘Jij bent toch Menno? Jou moet ik spreken!’. Ik had echt zoiets van fuck! Wat heb ik gedaan? Misschien iets in de club of zo… We stapten uit en liepen naar de kroeg en hij zei: ‘Yo man! Ik hoorde dat je een skate event wil gaan doen.’ Ik snapte er echt niets van, want ik had dat die ochtend pas besloten. Hij zei: ‘Vet man! Ik ben Toad. Ik loop al vet lang met dat idee. Laten we dit samen doen!’ Ook wilde hij een shop openen. Echt binnen een paar dagen hadden we het event opgezet. Zijn pa zit in de politiek, dus ook de vergunningen waren binnen no-time geregeld.
Het was fucking sick! Die kids wisten niet wat ze meemaakten. We kregen een politie escorte, de weg werd afgezet, die kids werden helemaal gek! Ze wisten niet dat zoiets kon in hun eigen land.
Heb je nog plannen in de toekomst daar weer iets te gaan doen?
Nou, niet speciaal. Ik weet wel dat Toad die shop heeft geopend in Paramaribo, Toad Hop. Hij is bezig met een skatepark daar. En de laatste keer dat ik daar was hebben we een gesprek gehad met de minister van buitenlandse zaken en het ging de goede kant op. Ik ben er zijdelings bij betrokken en help hun hier en daar. Maar als er ook echt een park komt dan gaan we vast weer iets doen… De meeste spots zijn er super rauw en er is daar eigenlijk weinig te skaten. Maar de scene is gewoon super dope. Skaten is daar nog heel puur. Net als voor hoe het voor mij vroeger was hier op straat, zo was het daar in 2011. Het maakt niet uit wat je doet. De een doet een boneless, de ander doet een backside 360 kickflip. Alles is gewoon vet. Iedereen is stoked en hyped, super positief gewoon. Ik denk dat het belangrijkste is als je iets in een ander land wil gaan doen, is dat je down bent met de scene daar. En zij moeten jou ook accepteren als je iets wil gaan doen.
Menno Becht, frontside ollie / foto: Mathijs Tromp